سینما

مصائب آقای خاکباز؛ غسال تبعیدی آبادی طاسیان 

سومین ساخته کوتاه مصطفی اکبرزاده، به نام بی‌گودی در جشنواره فیلم کوتاه تهران به نمایش در آمد.

بی‌گودی کمدی فانتزی است که با بیانی روان سعی بر آن دارد مخاطب را با شریف ترین لحن و ادبیات و به دور از ادعا به خنده دعوت کند. اما اینکه موفق به این موضوع می‌شود یا خیر؛ شاید جوابی داشته باشد که در خلاصه این فیلم آمده:

«کینه‌هات رو بشور، نذار این چرک کهنه بشه، پاسخی نداره این سوال، رها کن».

کینه‌ها را باید شست

اگر کم‌مو یا بی‌مو هستید، باید آستانه صبر خود نسبت به شوخی با افراد کم‌مو یا بی‌مو را بیشتر کنید. بنابر تعریف ساده‌تر بهتر است قبل از دیدن فیلم تمام کینه‌ها نسبت به این موضوع را فراموش کرده و به تماشای فیلمی بنشینید که به دور از ابتذال سعی در ایجاد سرگرمی دارد.

اعتماد بی‌جا به کچل‌ها

هرچند که مصطفی اکبرزاده شخصا آدم کم‌مویی نیست، اما به خوبی توانسته کمدی فانتزی را خلق کند که تا انتهای فیلم می‌تواند شما را محکم به صندلی سینما بچسباند.

البته این بدبینی و بی‌اعتمادی اکبرزاده صرفاً به کچل‌ها ختم می‌شود؛ چون به خوبی دریافته چگونه بازیگر را انتخاب و به او اعتماد کند.

اهالی روستای طاسیان در یک فضای کاملاً فانتزی از ابتدا تا انتها تماشاچی را منتظر یک اتفاق غیر منتظره دیگر نگه می‌دارند.

قاب‌بندی‌ها، پرداخت شخصیت‌ها، بازی‌های یکدست و تیپ کاراکترها همه و همه دست‌به‌دست هم دادند تا یک کمدی فانتزی شسته‌رفته و اتوکشیده را به تصویر بکشند.

بابی وینتون آقای تنها می‌خواند

فضای فانتزی زاییده‌ی ذهن اکبرزاده، حتی در انتخاب موسیقی در لحظات پر تنش فیلم نیز تحسین‌برانگیز است. اکبرزاده به خوبی توانسته با صدای بابی وینتون که ذاتاً خواننده‌ای پر مو بوده، لحظه‌ای را خلق کند که شاید خیلی انتظارش را نداشته باشید.

اما آقای اکبرزاده، نویسنده این یادداشت نیز شخصاً آدم کم مویی است و شاید هم در آینده ای نه چندان دور، طاس شود!

فارغ از همه ایراداتی که قطعاً از مناظر مختلف به این فیلم وارد است باید به این نکته توجه کرد، که در زمانه‌ای که سینمای ایران ویترین شومن‌های زننده‌ای به نام سلبریتی شده، که با وقیح‌ترین رفتار و گفتار سعی بر آن دارند با هزینه‌های چند ده میلیاردی و با ساخت سخیف‌ترین لحظات، شوخی‌های جنسی و بیان هجویات مخاطب را به خنده‌های لحظه‌ای وادار کنند، دیدن فیلمی کم هزینه، خلاقانه و البته مهم تر از هرچیزی ساخته شده توسط کارگردانی تازه کار و جوان امید به آینده سینمای ایران را بیشتر می‌کند.

۵۹۲۴۴

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا