سند ساواک: نمایشنامههای پری صابری رنگ سیاسی و مفاهیم تحریکآمیز دارد

صابری، پس از بازگشت به ایران، گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرد. همچنین در سالهای ۵۷-۱۳۴۷ مدیر امور فوق برنامهی دانشگاه تهران بود و تالار مولوی تهران را تأسیس کرد.
به گزارش ایرانی مگ به نقل از تابناک، پری صابری از کارگردانان پیشکسوت تئاتر ایران است که پیش و پس از انقلاب اسلامی مشغول به کار بوده است. نکته مهم و جالب درباره این کارگردان، نگاه ساواک به او مخالفتی است که این سازمان امنیتی پهلوی دوم با اشتغال این کارگردان و پژوهشگر تئاتر در دانشگاه تهران داشته است.
نشریه «گواه؛ مجله به گواهی اسناد» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر میشود، در اولین شماره خود که پاییز سال ۱۴۰۳ منتشر شد، مطلبی را به قلم هادی اسفندیاری در این باره منتشر کرد که با عنوان «من از کجا عشق از کجا؟» به چاپ رسید.
مشروح این مطلب را… از نظر میگذرانیم؛
پری صابری (زاده ۱فروردین ۱۳۱۱ در کرمان) کارگردان تئاتر، نمایشنامهنویس و رماننویس بود. صابری پس از پایان دبیرستان برای ادامه تحصیل در رشته سینما و تئاتر به پاریس رفت. در دوران دانشجویی فیلم کوتاهی درباره یکی از رباعیات خیام ساخت که به عنوان بهترین فیلم دانشجویی سال ۱۹۵۴ فرانسه انتخاب شد. پس از آن در سالهای ۱۳۳۶-۱۳۳۳ در مدرسه تانیا بالاشووا در رشته تئاتر تحصیل کرد و پس از مدتی تحصیل در اسپانیا در سال ۱۳۴۴، به ایران بازگشت.
صابری، پس از بازگشت به ایران، گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرد. همچنین در سالهای ۵۷-۱۳۴۷ مدیر امور فوق برنامهی دانشگاه تهران بود و تالار مولوی تهران را تأسیس کرد. نمایشنامهی کرگدن یونسکو را دوباره (پس از ترجمه جلال آل احمد) به فارسی ترجمه کرد.
وی پس از انقلاب از ایران خارج شد. در این سالها، نمایشنامه «من از کجا، عشق از کجا» را درباره زندگی فروغ فرخزاد نوشت و در سال ۱۳۶۰ در لسآنجلس اجرا کرد که بسیار موفق بود. سپس آن را به زبان انگلیسی در جشنواره هنری بازیهای المپیک اجرا کرد که همچنان با استقبال خوبی روبهرو شد. سپس تصمیم گرفت به ایران بازگردد.
پس از بازگشت به ایران فعالیت هنری خود را از سر گرفت و نمایشهای «من به باغ عرفان» را درباره زندگی سهراب سپهری و «هفت شهر عشق» را با الهام از عطار نیشابوری روی صحنه برد. در پی این موفقیتها، آثار دیگری را نوشت و کارگردانی کرد که به گفته خودش نمایش «شمس پرنده» درباره مولوی یکی از بهترین آثار اوست. شمس پرنده و «سوگ سیاوش» دو نمایشی هستند که پری صابری در تالار یونسکوی پاریس روی صحنه برد. صابری در سال ۲۰۰۴، نشان لژیون افتخار فرانسه را دریافت کرد.
پری صابری در تاریخ ۲۰ شهریور ۱۴۰۳، در سن ۹۲ سالگی، در تهران درگذشت. در ادامه به اسنادی از او که در گنجینه مرکز اسناد انقلاب اسلامی موجود است اشاره میشود.
جناب آقای هوشنگ نهاوندی
رئیس دفتر مخصوص علیا حضرت شهبانوی ایران
اسامی هیأت مدیره تئأتر شهر به شرح زیر می باشد خواهشمند است مراتب را به شرف عرض مبارک علیا حضرت شهبانوی ایران رسانیده تا اوامر معظملها در مورد صدور دستخط امر به ابلاغ گردد.
خانم ناهید مهدوی عضو هیأت مدیره و مدیرعامل
خانم پری صابری عضو هیأت مدیره
آقای بیژن صفاری عضو هیأت مدیره
آقای تورج فرازمند عضو هیأت مدیره
آقای علیرضا جعفری عضو هیأت مدیره
عبدالمجید مجیدی دبیرکل بنیاد شهبانو فرح
فرح پهلوی
بنا به استدعای هیأت امنای بنیاد شهبانو فرح به موجب این دستخط بانو پری صابری را به عضویت هیأت مدیره تئأتر شهر منصوب و مقرر میداریم که در انجام وظایف محوله اقدام نماید.
به تاریخ ششم اردیبهشت ماه ۲۵۳۷ شاهنشاهی. فرح پهلوی
نمایشنامههایی که به وسیله دانشجویان دانشگاه تهران اجرا می شود معمولا بدون کسب مجوز از وزارت فرهنگ و هنر و با نظارت خانم صابری سرپرست فعالیتهای فوق برنامه دانشگاه مزبور (دارای سوابقی بوده و به دانشگاه اعلام گردیده اشتغال به کار وی در اموری که به دانشجویان ارتباط دارد به مصلحت نمیباشد) به روی صحنه میآید.
محتوای این نمایشنامهها بعضا رنگ سیاسی داشته و دارای مفاهیم انتقادی و تحریکآمیز است به طوریکه گاه تماشاچیان را بهشدت تحت تاثیر قرار میدهد.
با توجه به موارد بالا اصلح است کلیه نمایشنامهها طبق مقررات موجود به تصویب وزارت فرهنگ و هنر رسیده و مسئولین دانشگاه در اجرای آن نظارت کامل داشته باشند.
ارزیابی خبر: خبر صحت دارد.
۲۵۹