کنشگری اقتضایی ناطق نوری!

اخیرا مطالبی درباره سکوت سیاسی علی اکبر ناطق نوری در برخی محافل رسانه ای منتشر شده است؛
در حالیکه در واقع علیاکبر ناطق نوری، از چهرههای باسابقه انقلاب و یکی از مسئولان کلیدی نظام، با وجود ناملایمات، بیمهریها و فشارهای مکرر، همواره حضور فعال و اثرگذار خود را در عرصه سیاسی حفظ کرده است. تجربههای تلخ و بیپاسخیهای مکرر، از جمله هجمههای رسانهای و سیاسی، برخوردهای بیتوجهی شده، و فشار جریانهای تندرو موسوم به «سوپرانقلابی»، هرگز او را از صحنه دور نکرده و نشان داده است که سکوت یا عدم واکنش، به معنای بیتفاوتی نیست؛ بلکه نشانه خرد، تجربه و انتخاب مسیر اثرگذار و هدفمند است.
مرور رویدادهای گذشته نشان میدهد که این پیشکسوت انقلاب هیچگاه عرصه را مقابل افراطیون و تمامیت خواهان ترک نکرده است. در جریان مناظرات انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۸۸، نام ناطق نوری و نزدیکانش در رسانه ملی مطرح و اتهاماتی نسبت داده شد که هیچگاه در مراجع رسمی مورد پیگیری قرار نگرفت و مدعی خلاف واقع مورد بازخواست و شماتت واقع نشد. در سالهای پس از آن، ناطق نوری هدف حملات جریانهایی قرار گرفت که با شعار «خالصسازی»، بسیاری از پیشکسوتان انقلاب را از دایره خودی بیرون راندند. نمونهای از این فشارها که امین بنیانگذار انقلاب و رییس چند دوره مجلس شورای اسلامی را آماج حملات قرار داد، واقعه صحن جامع رضوی در مشهد بود؛ جایی که در یک مراسم عمومی با توهین و فحاشی به سوی ناطق نوری بطری پرتاب شد. رخدادی که نمیتوانست بدون حمایت یا سازماندهی یک جریان قدرتمند اتفاق افتاده باشد و با وجود حساسیت موضوع، این حادثه هم بیپاسخ ماند. تخریب شخصیت، نسبت دادن اتهامات و هجمههای رسانهای سازمانیافته علیه او تکرار شد، بیآنکه نهادی مسئول برای دفاع یا پیگیری یا جبران ظلم های وارده، وارد عمل شود. نمونه هایی آشکار از فشار و تخریب سازمانیافته علیه او بود، ولی نتوانست ناطق نوری را از ادامه فعالیت باز دارد و او همچنان مسیر خود را با استقامت ادامه داد.
این تجارب نشان میدهد که او به خوبی دریافته است تأثیرگذاری واقعی تنها در صورتی محقق میشود که گوش شنوای موثر و اجتماعی وجود داشته باشد و عدالت در وجدان عمومی اجرا شود؛ نه آنکه صرفاً در سطح شعار و انتظارات بی حاصل باقی بماند. ناطق نوری با درک این واقعیت، همواره سعی کرده پیامها و توصیههای خود را به شیوهای خردمندانه و اثرگذار منتقل کند و از واکنشهای هیجانی یا موضعگیریهای پر سر و صدا پرهیز کند.
در عرصه عمومی، او در انتخاباتهای ۱۳۹۲، ۱۳۹۶ و ۱۴۰۳ حضور فعال داشت و با تشویق مردم به مشارکت گسترده و معرفی شاخصهای انتخاب اصلح، نقش مهمی در هدایت افکار عمومی ایفا کرد. این حضور فعال نشان میدهد که ناطق نوری باور دارد که تغییر و اثرگذاری واقعی تنها از طریق تعامل مستقیم با مردم و بهرهگیری از ظرفیت نخبگان دلسوز حاصل میشود. او به جای آنکه میدان را خالی کند یا از مواجهه با فشارها عقبنشینی کند، همواره سعی کرده با صبر، استمرار و تدبیر، جامعه را به مسیر منطقی و خردمندانه موثر هدایت کند.
علاوه بر فعالیتهای عمومی مستمر، ناطق نوری جلسات محفلی و دوستانه خود را ادامه میدهد و در این محیطها تجربیات و نکات راهبردی خود را به گوشهای شنوا و تأثیرگذار منتقل میکند. این جلسات، علاوه بر حفظ ارتباط او با نخبگان و پیشکسوتان، بستری برای انتقال تجربه، تحلیل وقایع و ارائه راهکارهای عملی به نسلهای بعدی سیاستورزی است. حضور مستمر او در این محافل نشان میدهد که تأثیرگذاری پایدار، ترکیبی از صبر، استمرار، تعامل هوشمندانه و انتخاب دقیق زمان و مخاطب است.
تجربههای تلخ گذشته، فشارها و بیمهریها و ظلم های جبران نشده، به جای آنکه ناطق نوری را منزوی کنند، مسیر تدریجی، منطقی و اثرگذار او را تقویت کردهاند. او اثبات کرده است که عدالت و تأثیرگذاری واقعی تنها از طریق تعامل هوشمندانه و مستمر با مردم و نخبگان تحقق مییابد و تأثیرگذاری پایدار، فراتر از شعارها و واکنشهای فوری است. حضور مستمر ناطق نوری، هم در صحنه عمومی و هم در محافل دوستانه، تعهد او به نظام، انقلاب و مردم را نشان میدهد و گواهی است بر اینکه مسیر اثرگذاری واقعی، صبر، خرد و استمرار در تعامل مستقیم با جامعه است.
این تجربه و رویکرد، هشداری است برای جامعه سیاسی ایران و تمامی کسانی که میخواهند تأثیرگذار باشند: حفظ جایگاه پیشکسوتان انقلاب، احترام به تجربه و خرد آنان، نه تنها پاسداشت گذشته، بلکه تضمینی برای آیندهای عقلانیتر و متعادلتر است.
مسیر ناطق نوری نشان میدهد که تأثیرگذاری واقعی، ترکیبی از حضور فعال، مدیریت فشارها، انتقال خرد و تجربه و انتخاب زمان و مخاطب مناسب است؛ رویکردی که امکان مدیریت بحرانها و جلوگیری از اشتباهات و واکنشهای مخرب را فراهم میکند و همزمان ظرفیت جامعه را برای مشارکت و اثرگذاری تقویت مینماید. ناطق نوری به خوبی می داند ظرفیت های اجتماعی در عرصه های مختلف مکانی و زمانی خاستگاه پایدار خود را دارند و حتی سکوت های مقطعی هم می تواند پژواکی رساتر از تریبون ها داشته باشد، گویی اینکه پژواک و سیگنال های نهفته در یک تصویر به مراتب موثرتر از هزازان ساعت خطابه باشد.