در حالی که بیشتر استودیوهای هالیوودی با احتیاط و حتی ترس به هوش مصنوعی نگاه می‌کنند، شرکت نتفلیکس خود را در موقعیتی دشوار می‌بیند: باید به اندازه‌ای از این فناوری استقبال کند تا سهام‌داران وال‌استریت را راضی نگه دارد، و در عین حال آن‌قدر محتاط باشد تا فیلم‌سازانی چون گیرمو دل تورو را از خود نراند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در تاریخ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵، گیرمو دل تورو و تد ساراندوس، مدیرعامل مشترک نتفلیکس، در مراسم اکران فیلم «فرانکشتاین» در پاریس شرکت کردند. ساراندوس باید به اندازه‌ای نسبت به هوش مصنوعی بدبین باشد تا فیلم‌سازانی مانند دل تورو را آرام کند، و در عین حال به اندازه‌ای خوش‌بین تا خیابان وال‌استریت را مطمئن سازد.
در اواخر مصاحبه روز سه‌شنبه ساراندوس با تحلیل‌گران وال‌استریت، از او درباره ارزش هوش مصنوعی برای شرکت سؤال شد. ساراندوس، که در مسیر تبدیل نتفلیکس به موفق‌ترین شرکت فناوری بزرگ واردشده به هالیوود، همواره ارتباط‌گری ماهر بوده است، پاسخی معنادار داد.
او گفت شرکت «هیجان‌زده است تا از قابلیت‌های فنی تازه، به محض در دسترس قرار گرفتن آن‌ها بهره بگیرد»، و تأکید کرد که هوش مصنوعی نه‌تنها می‌تواند در زمینه تبلیغات و محصولات، بلکه در «تولید محتوا» نیز به کار آید. این جمله تکرار عبارتی بود که در نامه سرمایه‌گذاران شرکت در همان روز آمده بود: «ما در حال توانمندسازی خالقان محتوا با مجموعه‌ای گسترده از ابزارهای تولیدی مبتنی بر هوش مصنوعی هستیم تا به تحقق چشم‌اندازهای خود برسند و آثار تأثیرگذارتری برای اعضا ارائه دهند.»
در این نامه همچنین اشاره شده بود که این فناوری برای جوان‌سازی چهره بازیگران در فیلم اخیر آدام سندلر به کار رفته است.
با این حال، ساراندوس اندکی بعد موضع خود را تعدیل کرد و گفت: «ما صرفاً به دنبال نوآوری برای خود نوآوری نیستیم»، و افزود: «برای خلق اثری بزرگ، به هنرمندی بزرگ نیاز است.»
تا امروز، موضع کلی هالیوود درباره هوش مصنوعی روشن است: مخالفت با اقدامات شرکت‌های فناوری. البته احتمالاً این رویکرد با گذر زمان و امضای توافق‌ها تغییر خواهد کرد؛ نبردی که اکنون میان دو سوی ماجرا در جریان است، بیشتر شبیه پیش‌درآمدی بر مذاکرات آینده به نظر می‌رسد.
اما در حال حاضر فاصله‌ای عمیق میان غول‌های هوش مصنوعی و شرکت‌های سینمایی وجود دارد. یکی از شرکای آژانس WME در گفت‌وگو با هالیوود ریپورتر درباره جلسه با مدیران اوپن‌ای‌آی گفت: «چطور انتظار دارید صنعت سینما را شریک خود بدانید، در حالی که عملاً پل میان ما را به آتش کشیده‌اید؟»
اما نتفلیکس در موقعیتی بسیار پیچیده‌تر قرار دارد. این شرکت که از دیرباز عامل تغییر در صنعت سرگرمی بوده، شهرت خود را با در آغوش گرفتن فناوری‌های نو به دست آورده است؛ و مهم‌تر از آن، ارزش بازار سهام خود را نیز به واسطه همین نوآوری‌ها افزایش داده است.
با این حال، نتفلیکس قراردادهای فراوانی با فیلم‌سازان برجسته هالیوود دارد که بیشتر آن‌ها توسط آژانس‌هایی چون دبلیو.ام.ای نمایندگی می‌شوند و این فناوری تازه را نوعی تخریب رابطه میان هنر و خلاقیت می‌دانند.
بنابراین، ساراندوس در روز سه‌شنبه ناچار بود کاری غیرممکن انجام دهد: به اندازه کافی حامی هوش مصنوعی باشد تا سرمایه‌گذاران را راضی کند، و به اندازه کافی نسبت به آن محتاط باشد تا فیلم‌سازان مطرحش را نگران نسازد.
تعداد فیلم‌سازان مخالف این فناوری اندک نیست. یکی از شاخص‌ترین آن‌ها، گیرمو دل تورو، از مخالفان سرسخت هوش مصنوعی است. فیلم تازه او، «فرانکشتاین»، که هم‌اکنون در سینماها اکران شده و ماه آینده در نتفلیکس نیز منتشر می‌شود، در واقع هشداری نسبت به خطرات رها شدن افسار پیشرفت فناوری است.
روز دوشنبه،دل تورو در دیداری درباره نسخه دوم «سورا» و موج تازه هوش مصنوعی مولد در عرصه‌های گفت: «فکر نمی‌کنم هیچ‌کس واقعاً خواهان این باشد.» او به طیف گسترده‌ای از صنایع هنری اشاره داشت و افزود که گرچه برخی افراد «تسلیم» شده‌اند، اما این کار را برخلاف تشخیص درست خود انجام می‌دهند.
جی. مایلز دیل، تهیه‌کننده قدیمی آثار دل تورو، در گفت‌وگویی موضع او را بیشتر توضیح داد و گفت: «ما مخالف فناوری نیستیم، اما نه به بهای از بین رفتن هنر دست‌ساز. موضوع در واقع روح اثر است.» او افزود فیلم‌ساز ممکن است تنها در مراحل پایانی پس‌تولید، در شرایطی اضطراری، از هوش مصنوعی برای اصلاح جزئیات استفاده کند و نه بیشتر.
وقتی از دیل پرسیده شد اگر کسی در تیم دل تورو پیشنهاد دهد از هوش مصنوعی برای خلق بخشی از اثر از ابتدا استفاده شود، واکنش او چه خواهد بود، گفت: «چنین کاری مثل تف انداختن به صورت خداست.» او این جمله را با لبخند گفت، اما جدی بود موضعی کاملاً متفاوت از ساراندوس.
یکی از راه‌های محتاطانه‌ای که نتفلیکس برای خروج از این تنگنا انتخاب کرده، این است که بگوید فناوری هوش مصنوعی برای هنرمندان رده‌بالا در نظر گرفته نشده است. ساراندوس روز سه‌شنبه تلاش کرد این دیدگاه را تلطیف کند و گفت باور دارد که ویدئوهای تولیدشده با هوش مصنوعی عمدتاً در اختیار خالقان محتوای کاربری، موسوم به یوجی‌سی، قرار خواهد گرفت.
با این حال، نتفلیکس در حال حاضر در تلاش است تا با چهره‌های تأثیرگذار (اینفلوئنسرها) نیز قرارداد ببندد و بعید است گفتن اینکه این شرکت از فناوری‌ای که مشاغل آنان را تهدید می‌کند تحسین می‌کند، برای این گروه خوشایند باشد. افزون بر این، محتوای تولیدی توسط اینفلوئنسرها روزبه‌روز حرفه‌ای‌تر می‌شود، و اگر هوش مصنوعی جای آن‌ها را بگیرد، چه چیزی مانع از آن خواهد شد که این فناوری سراغ بخش‌های دیگر «طبقه متوسط» تولیدات هالیوودی نرود؟
تاکنون، به نظر نمی‌رسد فیلم‌های نتفلیکس بیش از سایر استودیوهای هالیوود از هوش مصنوعی بهره گرفته باشند. تا زمانی که شرکت در عمل به این رویکرد وفادار بماند، مدیران آن می‌توانند در گزارش‌های مالی و بیانیه‌های عمومی خود موضعی متعادل اتخاذ کنند. (البته اپل، آمازون و گوگل نیز در حوزه سرگرمی فعالیت دارند، اما ارزش سهام آن‌ها بیشتر بر پایه کسب‌وکارهای دیگرشان نوسان می‌کند.)
اما با ورود و ادغام محصولات جدید هوش مصنوعی در شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌ها؛ از جمله زمانی که اوپن‌ای‌آی روز سه‌شنبه مرورگر اینترنتی جدید خود را معرفی کرد، انتظار می‌رود وال‌استریت فشار بیشتری برای استفاده گسترده‌تر از هوش مصنوعی بر نتفلیکس وارد کند. در آن زمان، شرکت ناگزیر خواهد بود تصمیم بگیرد: در کدام مسیر گام بردارد؟ حتی سرویسی با این همه شهرت ممکن است مجبور شود یک مسیر را برای همیشه انتخاب کند.
مترجم: ریحانه اسکندری
منبع: هالیوودریپوتر
۵۹۲۴۴
