محمد مهاجری : پزشکیان باید خیلی زودتر از این، تکلیف دولتش را با شورایعالی فضای مجازی، مجلس و صداوسیما حل می کرد

اگر بگوییم دولت آقای پزشکیان، بدشانس‌‏ترین دولت بعد از انقلاب بوده، غلو نیست. غلط نیست اگر بگوییم دولت آقای پزشکیان حتی از دولت آقای موسوی که زمان جنگ هم تشکیل شد و تمام هشت سال دوران نخست‏‌وزیری او با جنگ مواجه بود، دچار سختی‏‌های بیشتری شده است

به گزارش خبرآنلاین محمدمهاجری روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی اصولگرا به روزنامه هم میهن گفت:

* در اولین روز شروع دولت ایشان، ماجرای ترور اسماعیل هنیه در تهران صورت گرفت که به شکلی اعلام جنگ رسمی اسرائیل به دولت ایران بود. آخرین مورد هم که در همین یک ماه اخیر بود که با جنگ اسرائیل و آمریکا با ایران روبه‌رو بودیم.

*افزایش تحریم‌ها از طرف آمریکا در دورانی که ترامپ روی کار آمد، به اضافه‌ی تلنبار شدن همه آثار تحریم‌هایی که در طول دولت‌های آقای رئیسی و آقای روحانی جمع شده بودند، میراثی برای آقای پزشکیان بر جای گذاشتند که میراث سخت و پرزحمتی بود.

*حتی اگر جنگی هم صورت نمی‌گرفت، آقای پزشکیان برای آواربرداری مشکلات گذشته، چهار سال وقت هم برایش کم بود. متاسفانه وقتی این اتفاق افتاد و جنگ شروع شد، آقای پزشکیان و دولتش هم با مشکلات متعددی روبه‌رو شدند و عملاً دولت به روزمرگی مشغول شد تا اینکه بتواند گذران وضعیت روزمره کشور را داشته باشد و کشور را برای یکی دو ماه بعد اداره کند. در چنین شرایطی، اینکه بخواهند برنامه‌های توسعه برای آینده داشته باشند، واقعاً فرصتش نبود.

*معهذا، ایشان از رفتارهایی که باعث شود، تنش در جامعه بیشتر شود، جلوگیری کرد. مقاومت ایشان در مقابل اجرای قانون عفاف و حجاب، توانست یک بحران بالقوه‌ای را در کشور از بین ببرد، چون اگر آن اتفاق می‌افتاد، معلوم نبود شرایط چگونه رقم می‌خورد. من معتقدم که اگر به جای دولت آقای پزشکیان، دولت دیگری روی کار بود، ما در جنگ اخیر بسیار ضربه‌پذیرتر می‌شدیم و باید با سرمایه اجتماعی از دست رفته بیشتری روبه‌رو می‌شدیم.

*یکی از معضلاتی که دولت آقای پزشکیان با آن روبه‌رو بود، در بحث انتصابات بود. این قانون انتصابات و استعلام‌ها که در زمان دولت آقای رئیسی و در مجلس گذشته تصویب شد، یکی از بدترین قوانین موجود در کشور است که حتی اگر به جای آقای پزشکیان، آقای جلیلی هم می‌خواست رئیس‌جمهور شود، این قانون دست و پای او را برای انتصابات می‌بست. آقای رئیس‌جمهور، به نظرم چاره‌ای ندارد که درخواست ابطال این قانون را از مجلس کند، چون این قانون به شدت ضدشایسته‌سالاری است، این قانون به شدت انتصابات را در دولت کُند می‌کند و عملاً دولت را فشل و فلج می‌کند. حتی اگر آقای رئیس‌جمهور نتواند آن را ملغی کند، حداقل بیان آن در رسانه‌ها و تریبون‌ها می‌تواند بخشی از خواسته‌های دولت و مردم را در جامعه مطرح کند.

*من اعتقاد دارم که یکی از کاستی‌های دولت آقای پزشکیان این است که با توجه به شرایطی که در آن قرار دارد، در مقابل برخی از مخالفت‌هایی که با دولت صورت گرفت و سنگ‌اندازی‌هایی که در برابر دولت انجام شد، ایشان محکم نایستاد. به عنوان مثال بگویم، داستان شورای عالی فضای مجازی را آقای پزشکیان باید در همان جلسه اول شورا حل می‌کرد.یعنی اینکه ایشان باید همان جلسه اول، با ترکیبی که به لحاظ افراد و عقاید وجود داشت، با هماهنگی مقامات عالی نظام، آنجا را تعطیل می‌کرد و تابلو هم بالای درش می‌زدند که شورای عالی فضای مجازی، به علت تعمیرات تا اطلاع ثانوی تعطیل است و اجازه نمی‌دادند که یک گروه معدودی که اکثراً نماینده جناح شکست خورده در انتخابات بودند، بتوانند سرنوشت دولت را به بازی بگیرند و محبوبیت و مقبولیت دولت را هر روز دچار چالش کنند و زیر سوال ببرند. درستش این بود که در برخورد و مواجهه رئیس‌جمهور با شورای عالی فضای مجازی، قاطعیت بسیار بالاتری صرف می‌شد.

*در مقابل مجلس، به نظرم آقای پزشکیان، مدارای بیش از اندازه به خرج داد.به هر حال، آقای پزشکیان رئیس‌جمهوری بود که با اکثریت نسبتاً خوبی انتخاب شده بود و در مقابل مجلسی قرار داشت که در یک انتخابات بسیار ضعیفی روی کار آمده بود و باید حد خودش را می‌دانست. آقای پزشکیان شاید با تعریفی که از وفاق شده بود، در مقابل این مجلس کوتاه آمد. ولی او پشتوانه مردمی بزرگتری را داشت و مجلس از چنین پشتوانه‌ای برخوردار نبود. البته اینکه می‌گویم مجلس، منظورم همه نیستند. منظورم یک اقلیتی هستند که در مجلس حضور دارند، اقلیتی که صدایشان بلند است و صداوسیما را هم در اختیار دارند. به نظرم آقای پزشکیان باید در مقابل مجلس کوتاه نمی‌آمد.

*آقای پزشکیان باید خیلی زودتر از این حرف‌ها تکلیف خودش را با صداوسیما روشن می‌کرد. شما نمی‌توانید کشوری که در تحریم قرار گرفته، در حال جنگ است و بحران‌های سیاسی و اجتماعی دارد را با این رسانه رسمی جلو ببرید. در حالی که کشور این مشکلات را دارد، اما رسانه رسمی کشور، کاملاً در مقابل دولت قرار می‌گیرد؛ هر روز با دعوت از کارشناسانی که بیشتر حرف‌هایشان به طنز شبیه است و یا مجری‌هایی که از سواد کافی برخوردار نیستند و تحلیل‌گرانی که معمولاً همه حرف‌هایشان بی‌ربط است، سرنوشت کشور به چنین صداوسیمایی گره می‌خورد. به نظرم آقای پزشکیان، می‌توانست و باید این موضوع را خیلی خیلی زودتر از اینها حل می‌کرد. همچنین در عملکرد برخی از وزارت‌خانه‌ها هم می‌توان ایراداتی را وارد دانست، برای مثال وزارت نیرو در ناترازی انرژی و آب درست عمل نکرد، شاید می‌توانست بهتر از این عمل کند.

17302