شاهکار تختی و حبیبی؛ ماجرای پرشکوهترین قهرمانی کشتی تاریخ ایران +عکسهای دیده نشده

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از اطلاعات آنلاین، بیستیمن دوره مسابقات کشتی جهانی(۱۲ تا ۱۷ خرداد ۱۳۴۰) در یوکوهاما ژاپن با قهرمانی ایران در مسابقات کشتی آزاد به پایان رسید. گزارش مصوری از اولین قهرمانی ایران در مسابقات کشتی جهانی با درخشش امامعلی حبیبی و غلامرضا تختی بخوانید.
سالها زمان برد تا ستارههای کشتی ایران، به دستاودری که همه منتظر آن بودند برسند؛ یک بار در تهران همه انتظار اولین قهرمانی جهان را میکشیدند اما بزرگترین دستاورد تاریخ کشتی ایران، نه در خانه، که در یوکوهامای ژاپن به دست آمد، آن هم چنان مقتدرانه، که همچنان یکی از مهمترین دستاوردهای ورزش ایران است.
کشتی ایران، که در دهه ۳۰ ورزش اول ایران بود، بعد از سالها تجربهاندوزی در رقابتهای بینالمللی، برای اولین بار در میانه خرداد ۱۳۴۰ با درخشش ستارههایی همچون غلامرضا تختی و امامعلی حبیبی و محمدعلی صنعتکاران، بالاتر ابرقدرتهای آن زمان دنیا، برای اولین بار در تاریخ، در رقابتهای قهرمانی کشتی جهان ۱۹۶۱ در یوکوهاما، به مقام نخست رسید.
تیم حبیبالله بلور، پیش از این در هر چهار دوره رقابتهای قهرمانی جهان شرکت کرده و یک دوره قبل از یوکوهاما، در تهران امید زیادی به کسب اولین عنوان قهرمانی خود داشت. اما درخشش کشورهای ترکیه و اتحاد جماهیر شوروی، اجازه عرض اندام به کشتی ایران نداده بود. اما یک دهه توجه ملی به کشتی، در ژاپن به ثمر نشست و ایران، با کسب ۵ مدال طلا، یک نقره و یک برنز، نه فقط قهرمان شد که خود را به عنوان قدرت نوظهور این ورزش در دنیا مطرح کرد.
پیش از این تنها کشورهای ترکیه (۳ دوره اول در هلسینکی ۱۹۵۱، توکیو ۱۹۵۴ و استانبول ۱۹۵۷) و اتحاد جماهیر شوروی (تهران ۱۹۵۹) قهرمان کشتی آزاد جهان شده بودند. با این حال، روند رو به رشد ایران در کشتی جهان به گونهای بود که کسی از قهرمانی ایران چندان غافلگیر نشده بود. اما قهرمانی با کسب ۵ مدال طلای، آن طور که روزنامه اطلاعات در گزارش خود از قهرمانی ایران در روز ۱۵ خرداد ۱۳۴۰ به آن اشاره کرده، در تاریخ کشتی بیسابقه بوده است.
دهه ۳۰، دهه کشتی در ایران
قهرمانی در ژاپن، نتیجهای طبیعی برای کشتی ایران به شمار میرفت. پیش از اینکه در دهه ۴۰، فوتبال در ایران به عنوان ورزش اول کشور محبوب شود، میلیونها ایرانی درگیر کشتی و نتایج آن بودند و ستارههای کشتی، بخصوص افرادی مثل غلامرضا تختی و امامعلی حبیبی و دیگران، قهرمانان ملی کشور بودند. ایران در همان دهه ۳۰، از یک کشور بدون مدال در دور اول بازیهای قهرمانی جهان، به یکی از مدعیان در جامهای بعدی تبدیل شد. در همان دهه، امامعلی حبیبی و تختی با درخشش در المپیک ملبورن به فاصله چند ساعت، ایران را برای اولین بار در تاریخ به مدال طلای المپیک هم رسانده بودند.
اما چیزی که ایران همچنان از آن دور بود، قهرمانی تیمی جهان بود که درنهایت در یوکوهاما حاصل شد
ستارههای تاریخساز یوکوهاما
آنطور که روزنامه اطلاعات در گزارش خود درباره قهرمانی ایران نوشته است، این دستاورد چنان مردم را به وجد آورد که به یک شادی ملی منجر شد و براساس رسم آن زمان، خوانندههای زیادی به دفتر روزنامه اطلاعات زنگ میزدند تا شعف و شادی خود را در این باره بیان کنند. این قهرمانی، چنان مقتدرانه است که تا امروز هم دستنیافتنی بوده است و ایران هرگز موفق نشده در رقابتهای قهرمانی جهانی، ۵ مدال طلا بگیرد.
ستاره این تیم بدون تردید غلامرضا تختی بود که دومین طلای جهانی خود را کسب کرد. او پیشتر یک طلا و یک نقره از رقابتهای جهانی گرفته بود. امامعلی حبیبی هم که همچون تختی در دوره پیش از آن در تهران طلا گرفته بود، دومین طلای جهانی خود را در ژاپن کسب کرد. منصور مهدیزاده هم اولین طلا از سه طلای جهانی خود را در همین مسابقات به گردن آویخت. ابراهیم سیفپور و صنعتکاران هم دیگر طلاییهای ایران بودند. تنها نقره ایران را نصرالله سلطانینژاد گرفت و حمید توکل هم با یک برنز از این رقابتها به تهران برگشت.
استقبال چشمگیر از تیم افسانه ای ایران
بازگشت این قهرمانان به ایران، همچنان یکی از بزرگترین استقبالهای تاریخ ورزش کشور به شمار میرود. استقبال به حدی بود که به نوشته روزنامه اطلاعات، مردم از پلکان هواپیما بالا رفتند و قهرمانان را روی دست گرفتند. آنطور که روزنامه اطلاعات نوشته است: «صف طویل مردم از فرودگان تا میدان سپه تشکیل شده بود» و تقریبا همه شهر از خواب خود زده بودند تا شاهد ورود این قهرمانان باشند. گزارشگر روزنامه اطلاعات نوشته است که از ساعت ۵ بعد از ظهر مردم خود را با اتومبیل و دوچرخه و حتی پیاده به فرودگاه رسانده بودند تا در ساعات اولیه بامداد، قهرمانان خود را به آغوش بگیرند. براساس همین گزارش، حدود ۵۰ هزار نفر در مراسم استقبال در فرودگاه و مسیر حرکت قهرمانان کشتی ایران حاضر بودند و بسیاری از خانواده به صورت دستهجمعی به این مراسم آمده بودند. در این مراسم، مهدیزاده که دانشجوی دانشکده پلیس بوده، به گزارشگر اطلاعات گفته بود: «پیروزی من مدیون تشویقهای مردم ایران است. من دستهای مردم حقشناس کشور عزیرم را میفشارم.»
یک بخش جالب مراسم استقبال، پخش صدای عباس شیرخدا، مرشد معروف ایران بوده که اشعار شاهنامه را با صدای حماسی و بلند خوانده است. این مراسم تا ساعت ۲ بامداد ادامه داشت و بعد از گرفتن عکس و سخنرانی مقامات، مردم به خانههایشان برگشتند.
این قهرمانی، همچنان یکی از باشکوهترین و متقدرانهترین قهرمانیهای ورزش ایران در تاریخ ورزش کشور به شمار میرود و این تیم قهرمان، جایگاه دستنیافتنی در کشتی کشور دارد.
۲۵۹