روزنامه اصولگرا خطاب به کروبی: بجای ایجاد آشوب، از گذشته خود توبه کنید/ نمایش اخلاق‌مداری و دلسوزی از شما تاسف برانگیز است
پنج‌شنبه گذشته مهدی کروبی در دیداری با فرزندان میرحسین موسوی در منزل شخصی‌اش و با بی‌شرمی تعجب‌برانگیزی سخنانی انتقادی درباره شرایط کشور، عملکرد نظام و حتی رهبر معظم انقلاب اسلامی بر زبان آورد.
به گزارش خبرآنلاین روزنامه جوان نوشت: او مدعی شد که رهبر انقلاب به رأی مردم احترام نگذاشته و کشور در نتیجه تصمیمات ایشان از مسیر درست فاصله گرفته‌است. او بی‌شرمی را فراتر برده و گفته‌است: «آقای خامنه‌ای نه‌تنها رأی مردم را تحمل نکرد، بلکه از تقلب و سرکوب خشن حمایت کرد و ما را متهم به فتنه، بی‌بصیرتی و نانجیبی کرد، اما مدعی بصیرت اقتصاد، فرهنگ، امنیت و اخلاق را از بین برد.» این سخنان و نمایش اخلاق‌مداری و دلسوزی از شیخ پرفتنه‌ای که خود نماد بی‌توجهی به آرا و نظر مردم و بی‌اخلاقی سیاسی در تاریخ بعد از انقلاب است، مضحک و تأسف‌برانگیز است.
شیخ شهرآشوب در سخنان اخیرش از بی‌توجهی به رأی مردم و نابسامانی‌های اقتصادی و فرهنگی و اخلاقی سخن گفت، اما واقعیت آن است که اگر کسی بخواهد از حق مردم در انتخاب و رأی سخن بگوید، نخست باید خود سابقه‌ای روشن در احترام به همین حق داشته باشد. در انتخابات سال ۱۳۸۸، مردم با شور و مشارکت بالا در پای صندوق‌های رأی حاضر شدند و نتیجه را در قالب سازوکار قانونی پذیرفتند. آن‌گاه که نتایج اعلام شد، مهدی کروبی و میرحسین موسوی نتیجه را نپذیرفته، به‌جای پیگیری اعتراض از راه‌های قانونی و سازوکارهای تعریف‌شده، به میدان هیجان عمومی و شورش‌های خیابانی و انقلاب مخملی رفتند. حضور علنی و مکرر کروبی در میان فتنه‌گران و تشویق هواداران به استمرار تجمعات، عملاً مسیر گفت‌وگوی ملی و آرامش اجتماعی را بست و زمینه را برای آشوب و درگیری فراهم کرد. در حالی که قانون اساسی، شورای نگهبان و دستگاه‌های نظارتی کشور را مرجع نهایی تشخیص صحت انتخابات می‌دانست، او و همراهانش با بی‌اعتنایی به این سازوکارها، شک و تردید را در دل بخشی از جامعه کاشتند و هزینه‌ای سنگین بر کشور تحمیل کردند و باعث اعمال تحریم‌های متعدد بر گرده ملت شدند.
خائنانی که ماه‌ها امنیت کشور را لگدمال جاه‌طلبی‌های پیرانه‌سرانه خود کردند و باعث شهادت تعدادی از جوانان کشور شدند، امروز بی‌شرمانه نگران نابودی امنیت کشورند. بی‌قیدهایی که ستادهای انتخاباتی و تجمعات دختران و پسران طرفدارشان، کانون لاابالی‌گری و هنجارشکنی بود، داعیه‌دار نابودی فرهنگ شده‌اند. بی‌اخلاق‌هایی که از تمکین به قانون سرباز زده و خیابان و اموال شخصی مردم را به آتش کشیدند و با مجاهدین‌خلق و تروریست‌های امریکایی هم‌نوا شدند، پرچمدار اخلاق‌مداری شده‌اند. هنوز ننگ ایجاد بازداشتگاه در بنیاد شهید در دوره تصدی آقای کروبی پاک نشده که ایشان منتقد سرکوب گشته‌اند! نکته مهم این است که در همان ایام، رهبر معظم انقلاب نه‌تنها با قاطعیت از آرای مردم صیانت کردند، بلکه در خطبه‌های نماز جمعه و دیدارهای گوناگون، همه نامزدها را به آرامش، خویشتنداری و تمکین به قانون فراخواندند. ایشان تأکید کردند که معیار، رأی مردم و قانون است و اختلاف‌نظرها باید در چارچوب نهادهای قانونی حل شود، نه در خیابان و هیاهوی رسانه‌ای. با این حال، برخی چهره‌ها از جمله کروبی، به‌جای توجه به این دعوت پدرانه، به مسیر لجاجت رفتند و به تلخی حوادثی دامن زدند که خسارت مادی و روانی فراوانی برای امنیت و اقتصاد کشور داشت. اگر قرار است درباره احترام یا بی‌احترامی به رأی مردم سخن گفته شود، تاریخ به روشنی گواه است که در آن سال پرحادثه، این رهبری بود که پای رأی مردم ایستاد و با صبر، تدبیر و حکمت، کشور را از «لبه پرتگاه» عبور داد. یادآوری این فرمایش حضرت امیرالمؤمنین به آقای کروبی ضروری است که «اِنَّ اَعْظَمَ الْخِیانَهِ خِیانَهُ الاُمَّهِ، وَ اَفْظَعَ الْغِشِّ غِشُّ الاِمَامِ» یعنی بزرگ‌ترین خیانت، خیانت به امت است و زشت‌ترین فریب و حیله، فریب رهبران است. هر آن‌کس که به نام دفاع از مردم، احساسات آنان را بر ضد قانون تحریک کند، در واقع به همان امتی که دم از حقوقش می‌زند، جفا کرده‌است و بردباری و صبوری رهبری در آن روزها یادآور سیره علوی بود؛ آنجا که امام علی (ع) مالک اشتر را به تأمل و پرهیز از شتاب در قضاوت فرا خواندند و فرمودند «لَوْ کانَ لِی أَنْ آمُرَ أَوْ أَنْهَی لَکنْتُ آمُرُ بِالتَّأَنِّی وَ أَنْهَی عَنِ الْعَجَلَهِ»
اگر می‌خواستم به چیزی فرمان دهم، به بردباری فرمان می‌دادم و از شتاب نهی می‌کردم. بهتر این است که شیخ پرحاشیه در ایام پیری عوض تلاش برای بازبرندسازی از نام خود و نقل رسانه‌ها شدن، کنج توبه برگزیده و به استغفار از افعال و اقوال خود مشغول شود که خداوند توبه‌پذیر و بخشنده است! 23302
