هند در حالی واردات انرژی از روسیه را افزایش داده و درخواست گسترش رابطه با ایران و ونزوئلا را دارد که رئیس‌جمهوری آمریکا تعرفه‌های سنگینی علیه این کشور وضع کرده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سرگئی تسیویلف، وزیر انرژی روسیه اعلام کرده است که صادرات انرژی این کشور به هند در سه سال گذشته بیش از ۲۰ برابر افزایش یافته است.
راه نو آنلاین نوشت: به گفته او، «نفت در سال 2024، 37 درصد از کل صادرات انرژی به هند را تشکیل داد و باقی آن شامل دیگر منابع انرژی بود و این موفقیت بخشی از تغییر گسترده مسیر صادرات انواع سوخت و انرژی روسیه به سوی بازارهای جدید است.»
تسویلیف همچنین گفته که همکاری‌های انرژی روسیه علاوه بر هند، با چین (بزرگترین خریدار نفت روسیه)، مغولستان، ایران و کشورهای آمریکای لاتین و آفریقا نیز به‌طور فعال در حال توسعه است.
از سویی، برای افزایش اطمینان از تأمین انرژی به هند، پیش‌نویس یک توافق میان‌دولتی برای گسترش همکاری‌ها در زمینه صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی از طریق دریا تهیه شده است.
داده‌های ردیابی نفتکش‌ها که توسط بلومبرگ در روز سه‌شنبه منتشر شد نیز نشان داد روسیه به‌طور میانگین روزانه ۳.۶۲ میلیون بشکه در چهار هفته منتهی به ۲۸ سپتامبر صادرات داشته و نه هند و نه هیچ خریدار بزرگ دیگری تاکنون خرید خود را کاهش نداده‌اند.
ترامپ عقب می‌کشد؟
این در حالی است که با وجود فشار آمریکا به هند و افزایش ۵۰ درصدی تعرفه‌های آمریکا بر واردات کالاهای هندی به‌دلیل ادامه خرید نفت روسیه از سوی دهلی‌نو، مقام‌های ارشد هند اعلام کرده‌اند که زیر بار این فشارها نخواهند رفت.
هند که که دومین خریدار بزرگ نفت روسیه پس از چین است، حتی درخواست کرده که آمریکا اجازه خرید نفت ایران و ونزوئلا را بدهد تا هند بتواند واردات نفت روسیه را کاهش دهد.
به گفته منابع آگاه بلومبرگ، مقامات هندی به نمایندگان آمریکا اطلاع داده‌اند که قطع همزمان خرید نفت از سه کشور تحت تحریم (روسیه، ونزوئلا و ایران) می‌تواند به افزایش قیمت جهانی نفت منجر شود.
از طرفی، فشار آمریکا بر مجارستان، اسلواکی و ترکیه نیز هنوز موفقیتی نداشته است. مجارستان هفته گذشته اعلام کرد که با وجود فشار دونالد ترامپ،
رئیس‌جمهوری آمریکا بر کل اتحادیه اروپا و فشار اتحادیه اروپا به طور خاص بر مجارستان، قصد ندارد واردات نفت روسیه را به حالت تعلیق درآورد.
آینده روابط در ابهام
همه این اقدام‌ها در حالی انجام می‌شود که واشینگتن با وجود آنکه دهلی‌نو واردات نفت روسیه را مطابق با سقف تعیین‌شده از سوی گروه هفت انجام می‌دهد، این اقدام را بهانه‌ای برای اعمال تعرفه‌های سنگین و افزایش فشارهای اقتصادی بر هند قرار داده است. اقدامی که بیش از آنکه ریشه در سیاست انرژی داشته باشد، ناشی از تنش‌های سیاسی و نارضایتی کاخ سفید از رفتار دهلی‌نو تلقی می‌شود.
آنطور که نشریه نیویورکر تحلیل کرده است، روابط هند و آمریکا که در طول ۲ دهه گذشته مسیر صعودی و راهبردی را طی کرده بود، در دوره دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ با چالش‌های تازه‌ای روبه‌رو شده است.
یکی از اصلی‌ترین محورهای اختلاف هم موضوع واردات نفت روسیه توسط هند است؛ وارداتی که با هدف مهار تورم داخلی و تامین نیازهای انرژی انجام می‌شود اما در واشینگتن به‌عنوان بهانه‌ای برای افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی علیه هند مطرح شد.
ترامپ با بهره‌گیری از این موضوع، تعرفه‌های وارداتی بر کالاهای هندی را به سطح بی‌سابقه ۵۰ درصد افزایش داد؛ چنین سیاستی نه تنها صادرات هند را با تهدید جدی روبه‌رو کرده، بلکه فضای همکاری راهبردی میان دو کشور را به سردی کشانده است.
آسیب‌پذیری هند در برابر نوسانات
واقعیت این است که هند به‌عنوان یکی از بزرگترین واردکنندگان انرژی جهان همواره نسبت به نوسانات قیمت نفت آسیب‌پذیر بوده است. این کشور که پس از برجام برای همسویی با اهداف واشینگتن در چارچوب این توافق، واردات نفت خود را از ایران کاهش داد اما زمانی که ترامپ در سال ۲۰۱۸ از برجام خارج شد، هند آسیب دید. بنابراین، مقام‌های هندی از آن زمان درس‌های مهمی در زمینه رویارویی با چنین سناریوهایی آموختند که برای محاسبات راهبردی دهلی‌نو بسیار حیاتی است.
دولت هند پس از آغاز جنگ اوکراین و تحریم‌های گسترده غرب علیه روسیه، از این فرصت برای خریدار نفت خام با تخفیف‌های چشمگیر استفاده کرد. در واقع، واردات نفت ارزان از روسیه به دولت هند کمک کرد که هزینه‌های داخلی انرژی را کنترل کند و فشار اقتصادی بر طبقات متوسط و فقیر را کاهش دهد.
افزون بر این، روابط تاریخی و دیرینه بین مسکو و دهلی‌نو نیز نقش مهمی ایفا کرد. هند دهه‌هاست که بخشی از نیازهای نظامی و انرژی خود را از روسیه تأمین می‌کند و این وابستگی ساختاری، مانع از آن می‌شود که دهلی‌نو به‌راحتی در صف تحریم‌کنندگان مسکو قرار گیرد. از نگاه رهبران هند، واردات نفت روسیه نه‌تنها اقدامی علیه آمریکا محسوب نمی‌شد، بلکه تلاشی برای حفظ منافع ملی و امنیت انرژی کشور بود.
از سویی دیگر، این تنش‌ها در شرایطی رخ می‌دهد که چین درحال گسترش نفوذ خود در آسیا است و بسیاری از کشورها انتظار داشتند اتحاد دهلی‌نو و واشینگتن به‌عنوان وزنه‌ای در برابر پکن عمل کند اما با سردشدن این روابط دوجانبه، نقش هند در راهبرد آمریکا علیه چین کمرنگ‌تر شده است و همین امر می‌تواند موازنه قدرت در آسیا را تغییر دهد.
۲۲۳۲۲۵
