محسن ابوالفتحی، بازیگر نمایش «اُطربمو» به نویسندگی و کارگردانی امیر مشهدی‌عباس که هرشب ساعت ۱۸ و ۴۵ دقیقه در تالار حافظ روی صحنه است می‌گوید لال بودن و در عین حال مطرب بودن دو ویژگی اصلی شخصیت بود که باید برای رسیدن به آن‌ها تلاش می‌کرد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، محسن ابوالفتحی، بازیگر نمایش «اُطربمو» به نویسندگی و کارگردانی امیر مشهدی‌عباس و تهیه‌کنندگی متین محجوب که هرشب ساعت ۱۸ و ۴۵ دقیقه در تالار حافظ روی صحنه است، درباره این اثر به گفت‌وگو با خبرآنلاین نشست.
ابوالفتحی با اشاره به نقش خود در نمایش «اُطربمو» بیان کرد: «نقشی که در این نمایش به ایفای آن مشغول هستم؛ نقش یک مطرب است که با دوستش و هم خانه‌اش برای گذران زندگی و امرار معاش تلاش می‌کنند. آن‌ها در سیر نمایش و برای ادامه زندگی دچار یک سری چالش و اتفاقات می‌شوند که باید برای رسیدن به هدف‌شان از عهده آن‌ها بربیایند.»
او ادامه داد: «بازی کردن نقش یک مطرب آن هم با توجه به حرکت‌ها و میزانسن‌هایی که روی صحنه دارد و همچنین بازی‌ای که تقریبا بدون کلام و دیالوگ به شمار می‌آید، قطعا خاص و البته جذاب است. این خاص و البته جذاب بودن نقش هر روز بیشتر از قبل نمایان می‌شود.»
بازیگر نمایش ««اُطربمو» گفت: «وقتی که برای اولین بار ایده نمایش را از آقای مشهدی‌عباس، نویسنده و کارگردان اثر شنیدم، به نظرم ایده‌ای جذاب و کاراکترهای جالبی داشت که موضوعات و مسائل مدنظر ایشان را به خوبی انتقال می‌داد و به نظرم از نظر بازیگری هم کاری پرچالش بود. چیزی که برای یک بازیگر در انتخاب نقش و حضور در یک پروژه بسیار اهمیت دارد. نقشی متفاوت و چالش‌برانگیز که بتواند توانایی خود را در بیان، بدن و انتقال مفهوم به تماشاگر محک بزند و آورده‌ای برای بهتر شدن برای‌شان داشته باشد. لال بودن و در عین حال مطرب بودن دو ویژگی اصلی این شخصیت بود که باید برای رسیدن به آن‌ها تلاش می‌کردم.»
او افزود: «این شخصیت بایست تمام حس و حال خود را با بدن و با اشاره‌هایش به مخاطب منتقل کند و این برای من خیلی هیجان‌انگیز بود. این نقش و همین ویژگی‌هایش به همراه داستان پرکشش نمایش باعث شد تا برای تجربه کردن آن مشتاق و کنجکاوتر باشم.»
این هنرمند ادامه داد: «ما خیلی روزها بابت رسیدن به آمادگی لازم تمرین‌های سنگینی برای بدن داشتیم. من باید برای رسیدن به این نقش بدنم را بیدار و آماده می‌کردم. بعضی روزها فکر می‌کردم باید تمرینات سنگینی انجام بدهم تا بدنم هوشیار شود. درست است که بعد از مدتی یک سری حرکات اضافه شد اما هماهنگی بدنم خیلی برای خودم مهم بود.»
او تصریح کرد: «همچنین ما استاد زبان اشاره داشتیم و تمریناتی نیز در این زمینه انجام دادیم تا بتوانیم نقش را با بدن‌مان بازی کنیم، عزیزی که برای آموزش زبان اشاره حضور داشتند خیلی برای تطابق ذهن و بدن ما تلاش کردند. موضوع جالب این است که آدم‌ها وقتی کلام ندارند، یک سری رفتارهای ناخودآگاه از خود نشان می‌دهند تا بتوانند مفهوم و منظور خود را به مخاطب‌شان منتقل کنند. همین موضوع چالشی بود که ما برای رسیدن به آن تمرین کردیم، وقت گذاشتیم، کمک گرفتیم و سعی کردیم که نمود بیرونی درستی داشته باشیم.»
ابوالفتحی بیان کرد: «به نظر من مخاطب با دیدن این نمایش سرشار از احساسات متفاوت خواهد شد. به غیر از اینکه مقداری با موسیقی ایرانی آشنا می‌شود، به خصوص که در حال حاضر هم این مسئله در جامعه بسیار کم رنگ شده است. در واقع این نمایش تجربه‌ای از احساسات و هم‌ذات‌پنداری را به مخاطب منتقل می‌کند. حداقل تلاش ما این بوده است که بتوانیم احساس درونی آدم‌ها را به جریان بیندازیم و در این مسیر موسیقی بسیار کمک‌کننده بود.»
بازیگر نمایش «اُطربمو» در پایان گفت: «امیدوارم نه فقط سالن نمایش ما که تمام سالن‌های نمایش هر شب پر از مخاطب باشد و آثار نمایشی و زحمات هنرمندان دیده شود. به امید این که هر روزمان بهتر از روز گذشته باشد و قطعا در این مسیر هنر بسیار کمک‌کننده است، چراکه طبق سخن سعدی شیراز که همواره ورد زبان دوست عزیزم زنده‌یاد مهدی دیانتی‌راد بود؛ هنر تاج سر آفرینش است. قطعا هنر برای پیشرفت فرهنگی و هنری جامعه بسیار ارزشمند و لازم است.»
۲۴۲۲۴۲
